Havaların soğuk gitmesinden dolayı şurupluktaki arı ölümleri.
Hep söylerim ama yine söyleyeceğim.
Bu yıl ilk baharım olduğundan olsa gerek acaip bir sabırsızım.Koloni çalşımaya başladığı zaman belki bugünleri arayacağım ama olsun.
Bismillah dedik ,sezonu açtık dedik,start verdik dedik ama bir türlü havalardan müsaade alamadık.Start çizgisinden iki metre öteye gidemedik.Artık vardır bir hikmet diyelim.
Sezonun ilk şurubunu verdiğim zaman ilk kontrollerimde arıların şurupu iyi alamadığını ve plastik şerbetliklerde arı ölümleri olduğunu gördüm.Bu şerbetliği geçen yılda kullandığım için biliyorum arı ölümleri bir veya iki arı ile sınırlı idi.Hava pek müsaade etmese de 5 kovanı açıp baktığım zaman hemen hemen hepsinde aynı durum söz konusu idi.Ölüm oranı normal değildi.Acaba dedim yaptığım şurupta mı bir hata vardı.Fakat daha sonra sayın bakandan öğrendik ki sebebiyet havanın soğuk olması idi.Soğuk hava arıyı iyice uyuşturmuş şurupa bulanan arı kendisini kurtaramamıştı.Yapacak bir şey yoktu.
Sonra ki hafta ikinci şuruplama da aynı sorunu gözlemlemedim.Arılar şurupu gayet güzel çekmiş ölüm oranı da normal seviyesine gelmişti.Bende yaşadığım tecrübeden olsa gerek şuruplamayı bir müddet rafa kaldırmaya karar verdim.Kolonilerin zaten stokları iyi idi.Benim şuruplamadaki amacım ana arıyı teşvikti.Fakat görünen o ki kar yerine zarar daha fazla ediyordum.
Bu haftaki kontrollerimi sadece kovan dışında yapabildim.Hava sıcaklığı çok fazla değişkenlik gösterdiğinden dolayı şuruplama da yapmayacaktım ,e o zaman dış gözlem yeterli idi.
Kontroller sırasında çok canım sıkıldı.Azıcık güneş çıktığı anda arılar hızla kendilerini dışarı atıyorlardı.Bulutun Güneşi gölgelediği zaman sıcaklık fazla düşüş gösterdiğinden arıların kovana dönemediğini gördüm.Bir sürü arı kovan civarında hatta yol kenarlarında yere çökmüş öylece kalakalmıştı.Arının bu durumunu daha önce Bakandan ve doktorumdan bildiğimiz için yetişebildiğimiz kadarını elimize alıp güneş gören noktalara koyduk.Onlar kendilerini kurtarmıştı.Isındıkları zaman yolunu bulduklarını düşünüyorum.Fakat ya uzakta olanlar...
işte onların dönme şansı yoktu bana göre.
Arazi etrafında ufak bir gezinti yapayım dedim.Yolda yerde öylece kalakalmış bir arı gördüm.Elime ,avucumun içine alarak nefesimle ısıtmaya çalıştım.Etkisini çabul gösterdi.Ölü gibi duran arımız tekrar canlılık belirtisi göstermeye ,kanatlarını çırpmaya başlamıştı.Zaten bir müddet sonra da artık avucumun içinde zaptedemeyecek vaziyete geldi artık bende ısrar etmedim onu özgürlüğüne kavuşturdum.Evet bir canı kurtamıştım ama ya diğerleri.İçimde birşey yapamamanın verdiği bir sızı ile kaldım.Yapacak birşeyimin olmaması ne kadar ...