ARILIKTA MUHABBET GÜNLERİ

Elciğezlerimle hazırladığım saç kavurma...Bizimkiler Keçiyi görünce nasılda keyifleri yerine geldi..:)

Ne olur ne olmaz diye 6 kişilik hesap yapmıştım ...Sonuç ne yaptıysak bitiremedik.

Patates faslına geçtik.Patates dediğime bakmayın , keçi etinden tatlı..:)

Benim Körükçüye çok baskı vardı...Veysel benim patateslerimi özlemiş ama bu kadar haşin bakışların altında nasıl yesin ki..::))

Bir ara nefes alalım dedik ve orman içinde güzel bir gezinti yaptık.Ormanın kendi güzelliği apayrı ama kar onu daha da güzelleştiriyor.

Gün bitimi ve artık güneş batıyor.Bir güzel günü daha hayatımızn arşivine attık.Allah böyle güzel günlerin sayısını artırır inşallah.

******************

Biz arıcıların sezon başladığında nefes alacak zamanımız olmaz.Özellikle de benim ve benimle aynı şekilde hem arıcı hem de tam zamanlı işte çalışanların.Zaman bizim için fazlasıyla kısıtlıdır.

Mesela benim arılarıma ayırdığım sadece bir günüm var.Haftanın her pazar günü arılığımdayımdır.Her cuma akşamı yazlığıma gider , cuma ve cumartesi akşamları geceleri arılığımda malzeme hazırlığı yaparım.Pazar günleri ise sadece koloni bakımları ile zaman geçiririm.

Hal bu olunca muhabbet için fazla vaktimiz kalmıyor.Taaki Kış gelene kadar.

Kızlar salkıma biz muhabbete...

Feshanede zaman kısıtlı olduğundan , muhabbet mi edelim , şehir dışından gelen diğer dostlarımıza zaman mı ayıralım , standları gezerek ihtiyaçlarımızı alalım derken ....bir bakıyoruz akşam olmuş gün bitmiş.

Bu yılın ilk muhabbet günleri startını ben verdim.Kadroyu dar tuttum .Elbette bunun bir sebepi var.

İlk sebepi ; çok geniş katılımlı bir sohbet organizasyonu yapıldığında , yemek telaşından başka bir şey elde edemiyoruz.Bunun en bariz örneği Efraim Abini verdiği davette gerçekleşti.Efraim Abiden Allah razı olsun , onun ve arkadaşlarının hakkını veremeyiz.Akşama kadar bize hizmet ettiler.Mükemmel ağırladılar.Ama akşam olduğunda baktık ki Efraim abi ile birlikte bir muhabbet bile edememişiz.

O zaman ne anlamı kaldı.Burada amaç yemek değil ki.İnsanlar o kadar yolu yemek için gelmiyorlar ki...

Yani iş amacının dışına çıkıyor.Sayı fazla olduğundan sonuç zaten bu olmak zorunda.

İsim isim çağırmaya kalksam bu seferde ortaya başka bir sonuç çıkma ihtimali var.Onu çağırdı beni neden çağırmadı.....

Geriye yapacak birşey kalıyor.bende onu yaptım.

Diğer arıcı dostlarıma gelince ,onlarda benim çağırmamı beklemeyecek , ufukta ziyafet göründüğü anda kendi kendini davet ettirecek.Ben bunu yapamam diyende bu sayfadan yazıları okumaya devam edecek.Daha ne diyeyim...

Muhabbete gelince...

Tek eksiğimiz İlhami Abinin bir tenceresi vardı ...Geçen yıl Tencereden güzel sesler çıkarmıştı...::))

Ali Abiye söylemiştim ama anlaşılan unuttu.Ehh zati yaşta ilerledi...::))

Buradan bir itirafta bulunmak isterim.

Yazın iki defa tavuktan saç kavurma yapmıştım.Bu hayatımda kırmızı etten yaptığım ilk saç kavurma idi.

Bu tür konularda öz güvenim yüksektir.İlk denemem olmasına rağmen çokta güzel yaptım diyebilirim.Hele bir de biberi domatesi ve diğer malzemeleri sera değil de mevsiminde bahçeden olaydı bir o kadar daha güzel olacağına eminim.

Ama asıl yemeği tatlandıran muhabbeti , bunun da farkındayım..

Gün boyu genel muhabbetler yaptık.Gevezeliği özlemişiz.Sık sık  görüşüyor olsak bile yüz yüze muhabbetin yerini hiçbirşey tutamaz.

Akşam olduğunda farkına bile varamadık.

Dostlarıma teşekkür ediyorum.

SLM ve Muhabbetle...